“Reken er maar op dat je discrimineert, ook als je denkt dat dat niet zo is,” zegt Christi. “We hebben het alleen zelf meestal niet door of hebben er zelf geen last van.”
Racisme houdt zich niet aan stadsgrenzen, dus de gedachte dat dit in Castricum niet zou spelen kan snel worden ontkracht. Valentijn vertelt dat die gedachte voortkomt uit het feit dat we in een sterk homogene witte gemeenschap zitten. En ook hier zit ongelijkheid achter. Want als je in Castricum wilt wonen heb je geld nodig, of een familie met land. Discriminatie en ongelijkheid begint dus al bij hoe je dorp eruitziet. En daarbij, onderstreept Valentijn, valt het niet mee als je wel een van de weinigen bent die er anders uitziet.
Racisme in Castricum
Dat kan Marieke, raadslid voor GroenLinks, bevestigen op grond van de verhalen die zij meekrijgt van Castricumse mensen van kleur. Een zwart meisje dat vanwege haar huidskleur van school werd gepest, een zwarte jongen die in het bijzijn van zijn vrienden elke keer en vaak als enige bij elke politiecontrole wordt gecontroleerd, discriminerende opmerkingen van medeleerlingen op de middelbare school, altijd lang en onderzoekend aangekeken worden bij de bushalte, niet uitgenodigd worden bij sollicitatiegesprekken, geen stageplek krijgen, uitgemaakt worden voor zwarte piet, enzovoorts.
Als er nog zoveel onbewuste vooroordelen zijn, als mensen van kleur nog zo vaak op achterstand worden gezet, wat kunnen we dan als gemeente doen om dit te verbeteren?
Christi geeft aan dat er veel goeds gebeurt als mensen elkaar ontmoeten, leren kennen en begrijpen. “Ontmoeting, daarin schuilt de verandering. Misschien kunnen we dit gaan organiseren in Castricum. Maar eerst onderzoeken wat daarin gaat werken, wanneer mensen zich echt uitgenodigd en welkom voelen.” Valentijn vult aan: “Scholen zijn hierin zeer belangrijk. Veel scholen hebben hier programma’s voor, interessant om na te vragen hoe dit loopt en wat hun ervaringen zijn. En het is iets om bewust mee te nemen in ons culturele aanbod. Denk bijvoorbeeld aan de programmering bij Geesterhage. Vanuit Castricum op de kaart was er cultuursubsidie beschikbaar waardoor een klein festival kon plaatsvinden, dat zou groter mogen, zodat het niet in de marge blijft.”
Diversiteitsbeleid
Christi vraagt Valentijn naar het diversiteitsbeleid. “Hier valt nog wel wat te winnen,” geeft hij aan. “Zo gaat de inclusieagenda vooral over mensen met een lichamelijke beperking. Dit gesprek zou je breder kunnen voeren. Er is wel een code diversiteit en inclusie, maar deze is nog niet zo zichtbaar.” Zou een meldpunt discriminatie helpen? De gemeente is wel aangesloten bij een regionaal meldpunt, maar weten mensen dit ook te vinden?”
“Als je wethouder bent, gemeenteraadslid of museumconservator: je hebt een bepaalde machtpositie,” besluit Christi. “Daarmee heb je ook een verantwoordelijkheid, om je macht positief te gebruiken zodat anderen ook aan het woord komen en gezien worden. Voor iedereen geldt: jezelf zien en terugzien is belangrijk. Dit kun je oppakken in een organisatie door een inclusief personeels-, publieks-, programmerings- en partnerbeleid te voeren. De vier P’s noemen we dat.”
Dat herkent Valentijn meteen, hij is betrokken bij De Melkweg in Amsterdam. “Daar werd rap en hiphop geprogrammeerd, ook al was dit minder lucratief: omdat in die scene minder wordt gedronken heb je minder omzet. Door deze muziekstromingen wél te programmeren en door (als enige club in Amsterdam) niet-discriminerend deurbeleid te voeren, kreeg De Melkweg een divers publiek en voelt iedereen zich er thuis.”
Samenvattend, wat kunnen we als gemeente Castricum doen?
- Maak discriminatie bespreekbaar tijdens bezoeken aan culturele instellingen en scholen
- Organiseer ontmoetingen tussen mensen van verschillende culturele achtergronden en kijk welke subsidies daarbij aangesproken kunnen worden
- Bied de mogelijkheid van gratis naamsverandering
- Voer een actief gemeentelijk beleid op de 4 P’s: personeel, publiek, programmering en partners
- Blijf je bewust van het feit dat machtsposities nog verre van gelijk verdeeld zijn over de verschillende groepen in de samenleving
- Train medewerkers in antiracisme
- Onderzoek het slavernijverleden van Castricum
- Breng in kaart wat er al gebeurt op het gebied van interculturele ontmoeting en en hoe dit loopt, zoals de taalstages bij Boekhandel Laan
“Dit zijn hele nuttige suggesties,” zegt Marieke. “Ik hoop er als raadslid een aantal van op te kunnen pakken. Daarvoor is het belangrijk dat inwoners en organisaties meedoen. Ik ga hierover in gesprek met mensen, maar mensen kunnen zich ook zelf bij me melden als ze ideeën hebben of betrokken willen zijn! En ik zoek zeker uit hoe bekend het discriminatiemeldpunt is en of het bekender gemaakt kan worden.”
Wil je je verdiepen in dit onderwerp?
Leestips:
