Het college schrijft dat het dit jaar een ‘beleidsarme’ begroting opstelde omdat het college akkoord wel zo goed als uitgevoerd is. De suggestie is: ons werk is gedaan.

We hebben een uitgeblust minderheidscollege dat het wel gelooft. De huidige wethouders zijn ingedut. Ze sluiten de ogen voor alle grote problemen die er nog zijn in Castricum.

Hoe kun je denken dat je genoeg hebt aan een beleidsarme begroting als we achterlopen in de bomenaanplant (na de stormschade van vorig jaar); als het lokale klimaatbeleid nog niet voor de helft op gang is gekomen; als de problemen rond de Beverwijkerstraatweg niet opgelost worden omdat Prorail zelfs een eenvoudige verbeterde fietsovergang tegenhoudt. Hoe kun je als college accepteren dat er in jouw naam granuliet in het Alkmaardermeer wordt gestort of staalslakken langs de Zeeweg? Waarom accepteren we wachttijden in de WMO die opliepen tot een half jaar? Wat vinden we van de vele euro’s die we hebben vermorst aan de vernieuwing van het Strandplateau en het Kerkplein, iets wat de wethouder snel door de raad jaste, wetende dat de raad kort erna moest worstelen om de nieuwbouw van basisscholen financieel veilig te stellen en er geen geld over is voor het opknappen van gymzalen en sportaccommodaties?

Hoe kun je zeggen dat een beleidsarme begroting volstaat, als het grootste probleem van Castricum ons nog altijd in het gezicht schreeuwt? Dat is de enorme woningnood, het schreeuwende tekort aan goede betaalbare woningen. Op papier heeft het college zich gehouden aan de afspraak om bij nieuwe projecten 40% sociaal te bouwen, maar we zien nog steeds vooral de dure villa’s verrijzen, want de sociale huur staat achter in de rij, de middenhuur is compleet vergeten en de sociale huur die er wel is gekomen, zijn vooral de tijdelijke woningen van Berg en Bal.

Zelfs van die tijdelijke woningen kun je zeggen dat de belofte niet is ingelost. Deze wethouder wonen beloofde er tegen de 250 te bouwen op drie locaties. Nog niet de helft staat er. Een tweede project loopt vertraging op en een derde project op een derde locatie is keer op keer beloofd. Maar als we vragen waar en hoe, zwijgt de wethouder in alle talen.

En dan dat andere probleem dat ons in het gezicht schreeuwt: dat van die schimmelende, lekkende ongeventileerde kleine kamers aan de Puikman, Oosterzijweg en Stetweg. We schepen statushouders, vluchtelingen, spoedzoekers en jongeren af met ondermaatse kwaliteit woonruimte en vragen daar een hoge huur voor. Dit college heeft de Stetweg en de Puikman met een raar soort trots aan landelijke politici getoond: kijk eens hoe wij in Castricum vluchtelingen en jongeren huisvesten.

Het zijn zogenaamd doorstroomlocaties, maar dit college slaagde er niet in een fatsoenlijke doostroomregeling op touw te zetten. We hebben vragen en berekeningen voorgelegd omdat we duidelijk wilden maken hoezeer het college faalt in de wettelijke taak om te zorgen voor doorstroming van deze statushouders en de andere bewoners van de Puikman naar echte huizen. Er zijn vier locaties (Stetweg, Puikman, Oosterzijweg en de Koekoeksbloem) en die bieden kamers voor 156 bewoners waarvan 73 statushouders. Nog eens 86 statushouders wachten op woonruimte in Castricum en zijn nu in het hotel in Akersloot ondergebracht of in een AZC noodlocatie. Twee flexlocaties sluiten komend jaar: de Puikman eind februari, de Stetweg waarschijnlijk in juli. De Oosterzijweg had allang dicht moeten gaan en de Koekoeksbloem stopt zodra de woningbouw daar start.  We hebben het over totaal 242 Castricummers die hun tijdelijke woning moeten verlaten en met grote urgentie op woonruimte wachten.

We hebben contact met bewoners, onder andere op de Puikman en weten dat in ieder geval (Oekraïense) vluchtelingen onder hen nog niet eens beseffen dat ze er eind februari uit moeten. Hen is geen hulp geboden, er is geen uitzicht op een ander huis en ze vrezen terug te moeten naar hun oorlogsland als ze straks op straat staan.

Keer op keer hebben wij het college gevraagd wat ze gaat doen om deze mensen aan onderdak te helpen. Waar ga je extra bouwen, wie laat je doorstromen, wie krijgt urgentie? Het laatste antwoord was: “we zetten in op stimulering van bewoners om zelf op zoek te gaan naar andere woonruimte”.

Dat is een slecht antwoord. Een college heeft de wettelijke plicht een groot deel van de bewoners van de doorstroomlocaties, in ieder geval de tientallen vluchtelingen onder hen, aan definitieve huisvesting te helpen. Je kunt je er niet van afmaken door net te doen alsof het je niet aangaat.

Wat het college doet is niet beleidsarm besturen, het is niet besturen.

We weten inmiddels dat dit college via moties niet is op te peppen tot het nemen van betere besluiten. We doen er als raad beter aan het heft in eigen handen te nemen en initiatief voorstellen te maken, zoals we met deze begroting zelf deden. We steunen het CDA in het initiatiefvoorstel voor een ander zwembadplan, en GroenLinks in het initiatief voor een doorstroomregeling. Dit najaar volgen meer voorstellen. We nemen als raad het besturen over.