Ik ben jaren betrokken geweest bij De Bakkerij, het Platform Cultuur van Castricum en het opstellen van de maatschappelijke agenda - en was dus eigenlijk steeds indirect met politiek bezig. In 2017 vond ik het tijd om daadwerkelijk in de politiek te stappen bij GroenLinks, een partij waar ik me altijd in heb herkend. GroenLinks Castricum heeft bovendien een sterk lokaal team, waar ik me graag aan wilde verbinden. Een kans om van binnenuit die verandering te maken waarvan ik denk dat die nodig is.
Toen ik in 2017 besloot om op de lijst te komen, had ik niet kunnen voorzien dat ik deze raadsperiode meteen volwaardig in de fractie mee zou draaien. Maar de samenwerking binnen het team beviel meteen goed, net zoals het zijn van steunfractielid. De afgelopen jaren heb ik me veel ingezet voor cultuur, onderwijs en sport, en heb ik me beziggehouden met financiën en economie.
Wat voor mij belangrijk is, is dat iedereen mee kan doen. Ik zie nog te vaak dat mensen vanwege hun inkomen, achtergrond of opvoeding geen volwaardige kans krijgen. Juist cultuur, onderwijs en sport geven ons individueel, maar ook als maatschappij zo veel. Als welvarend land moeten we er actief voor zorgen dat dit voor iedereen beschikbaar is en dat zo iedereen betrokken wordt.
Enige tijd geleden las ik een biografie van mijn betovergrootvader, Ferdinand Domela Nieuwenhuis. Enerzijds een mooi en inspirerend verhaal, waarin duidelijk wordt hoe hij zich inzet om iedereen als volwaardig burger te betrekken in de samenleving, iets waar ik me mee identificeer. Maar ik schrok er ook van hoeveel maatschappelijke problemen weer terug lijken te komen. Natuurlijk is deze tijd niet vergelijkbaar met het einde van de 19e en begin van de 20e eeuw. Maar waar toen bijvoorbeeld de industrialisatie invloed had op arbeid, zie je dat nu weer met automatisering. Het blijft onze taak om iedereen binnenboord te houden.