Nu men bezig is een College te vormen met VVD, CDA, D66 en GDB is aan alle partijen gevraagd om een inbreng te geven voor een coaltiteakkoord. GroenLinks heeft daarop een constructieve bijdrage geleverd. Het werkprogramma (zie onderaan deze pagina) dat we met de andere partijen op weg naar een beoogde sociale coalitie hadden opgesteld is een goede leidraad, maar iedere partij legt natuurlijk zijn eigen accenten. Hieronder vind je hetgeen we hebben ingebracht.
Een van de belangrijkste zaken waar we het over eens waren was dat er een omslag moet komen in de bestuurscultuur. Als partijen in de Raad met een motie of amendement komen moet dat niet worden opgevat als een soort belediging, zoals steeds in afgelopen twee jaar bleek uit reacties van het College en uit de preadviezen. College en Raad zouden in onze ogen zo moeten samenwerken dat er de beste en zo breed mogelijk gedragen besluiten uit komen. Dus geen dichtgetimmerde houding van het College, maar openheid voor goede argumenten die leiden tot goede besluiten voor Castricum.
Wij willen meer inzet op het versterken van lokale democratie. Ook vanuit het College. Transparante begrotingen die ook begrijpelijk zijn voor de burgers, en een open cultuur voor de burgers vanuit het gemeentehuis, met het regelmatig organiseren van doelgerichte mogelijkheden voor burgers om hun overwegingen en expertise in te brengen over de diverse onderwerpen die er spelen.
Ook zouden de delegeringen aan het College tegen het licht gehouden moeten worden en ook de wijze waarop het College in relatie tot de Raad met de wettelijk geregelde eigen bevoegdheden omgaat. Met name waar het gaat om grondzaken/grondbeleid zouden deze meer met de Raad gedeeld moeten worden. Het kan niet zo zijn dat daar alleen één wethouder of het College over gaat. Verder moeten projectontwikkelaars en andere commerciële partijen gewoon commerciële prijzen betalen voor de grond. Geen residuele grondprijzen meer dus. Het kan niet dat we op subsidies voor voorzieningen voor inwoners bezuinigen en tegelijkertijd commerciële bedrijven op deze manier verkapte subsidies geven.
Ook vinden we dat de manier waarop wordt omgegaan met voorzieningen in de gemeente op een visie moet berusten en niet in de eerste instantie op geld. Eerst een visie en een plan, dan kijken wat ervoor nodig is en zo nodig het plan bijschaven. Een nota publieke bekostiging met een visie dus. Wat ons betreft kunnen in die visie best derde partijen betrokken worden mits de voorzieningen ook betaalbaar blijven voor de minder draagkrachtigen en hun kinderen. Dat kan ook door voor hen speciale regelingen te treffen.
Er moet gewoon een nieuw zwembad komen, een duurzaam zwembad. Dat betekent investeren aan de voorkant. Het draagt bij aan de opdracht om de CO2 uitstoot te verminderen, en het bespaart ook nog eens op de energiekosten. Energielasten zijn de grootste kostenpost voor een zwembad, en dus voor de lasten voor de gemeente. De reële opbrengst voor de grond van het huidige zwembad moet worden gebruikt voor het bouwen van een nieuwe. Ook hier mag er geen verkapte subsidie aan een projectontwikkelaar worden gegeven bij het bepalen van de grondwaarde van het huidige zwembad.
Op de plek van Kapitein Kaas komt een klein (fiets- en wandel) hotel en evt. een klein aantal vakantieappartementjes en een Wellness-afdeling. Er wordt verder niet gebouwd op de Zanderij.
De problemen bij de spoorwegovergang Beverwijkerstraatweg zijn niet op te lossen, tenzij er een tunnelbak komt en het station op een andere manier wordt vormgegeven. Kleine maatregelen om de veiligheid te vergroten kunnen op hun merites worden bekeken, maar wij denken dat alles nu zo door en door is onderzocht in de afgelopen 10 jaar dat ook die effecten niet moeten worden overschat. Voor een tunnelbak is stevig overleg met ProRail en I&M nodig, waarbij de kosten bij deze partijen moeten worden gelegd. Daarvoor zijn goede antennes nodig voor kansen en gevoeligheden van deze partijen en de vaardigheid daar op in te spelen, maar het is niet onmogelijk.
Het is duidelijk dat er meer sociale woningbouw moet komen. Er zijn steeds meer dingen mogelijk met innovatieve bouwtechnieken om goedkoper te bouwen, zoals "tiny houses", die voor jongeren en ouderen aantrekkelijk zijn en die goedkoop en ook het aanzien waard zijn. Na de herziening Masterplan Inbreidingslocaties moet gekeken worden welke plekken daarvoor geschikt zijn. Ook de meer reguliere bouw van sociale huurwoningen moet een impuls krijgen. Er is inmiddels een reserve opgebouwd in het egalisatiefonds die daarbij ingezet kan worden. Er moet beter onderhandeld worden met KennemerWonen hierover en ze niet laten wegkomen met dat het niet rendabel zou zijn. De rente is nog nooit zo laag geweest. Ook kan de gemeente in gesprek gaan met andere corporaties om te zien of zij hier willen bouwen als het met KennemerWonen niet lukt.
Uiteraard is verduurzaming van de gemeente voor ons een van de belangrijkste zaken. De inwoners en bedrijven zijn er mee bezig, nu de gemeente zelf nog. Maak een stappenplan voor het gemeentelijk vastgoed waarbij de kosten en baten over meerdere jaren worden uitgesmeerd, zodat in 2030 ook de gemeentelijke gebouwen klimaatneutraal zijn.
De Stichting Welzijn moet op een behoorlijke manier worden bejegend en niet worden afgescheept. Ze vertegenwoordigt een belangrijk onderdeel van onze lokale samenleving met een unieke schare vrijwilligers om zich heen, die bij aanbesteding stellig verloren zou gaan. Dat schaf je niet zomaar even af. Ja, er kunnen zaken veel beter, maar er zijn betere oplossingen dan aanbesteden. Zo valt te denken aan een fusie met de welzijnsorganisaties van Bergen en Heiloo waardoor er een kwaliteitsimpuls te verwachten is. Maar in eerste instantie zal de stichting gestimuleerd moeten worden meer naar inspirerende voorbeelden uit heel Nederland te kijken. Overal ontstaan innovatieve welzijn 2.0 initiatieven. Door de stichting daar op te wijzen en ze te vragen met een dergelijke visie te komen zijn de inwoners van Castricum beter geholpen dan met het ijskoud aan de kant zetten van de stichting.
Als we het over aanbesteden hebben, doelen we natuurlijk ook op de 3D’s in het algemeen. Niet alleen moet er gekeken worden naar de kwaliteit voor de klanten, maar ook naar het werkgelegenheidsaspect. Het heeft niet veel zin om wurgende goedkope contracten af te sluiten waardoor mensen in uitkeringen terecht komen, en uiteindelijk bij ons in de kaartenbak. Ook slaat een lage prijs voor geleverde arbeid natuurlijk uiteindelijk altijd over op de kwaliteit ervan. Dat moeten we niet willen, en er zou dus bij aanbestedingen of gunningen via een andere constructie goed gekeken moeten worden naar hoe de prijs van aanbieders is opgebouwd. Gaat het geld voornamelijk naar overhead of komt het werkelijk bij de cliënt via het loon voor de diensten die de werknemers leveren?
Over de bijstand hebben we een grote wens, en dat is dat er gebruikt wordt gemaakt van de experimenteerruimte die het Rijk daarvoor heeft vrijgegeven. In meerdere gemeenten is men daar al mee aan de slag gegaan, en we moeten gaan kijken wat in dat verband past bij Castricum. Hoe gaan we om met mensen die moeilijk bemiddelbaar zijn naar werk, hoe stimuleren we hen positief op hun eigen manier deel uit te maken van de samenleving en hen het gevoel te geven dat ze erbij horen, hoe help je kleine ondernemers die op de rand van het minimum balanceren om hun hoofd boven water te houden en weer energie te krijgen iets van hun werk te maken? Dit soort zaken vragen een visie en gesprekken met de mensen die het betreft zelf. Niet alleen hun vertegenwoordiging in de sociale adviesraden maar de mensen zelf. Via de sociale teams moet er beter zicht komen op wat mensen verder helpt, i.p.v. hen nog verder de put in te manoeuvreren door sancties en repressief beleid. Te denken valt aan het mogelijk maken voor een beperkte groep om binnen grenzen te mogen bijverdienen, of bijvoorbeeld een experiment met een basisinkomen voor moeilijk bemiddelbare mensen, waarbij zij wel worden aangezet om actief in de samenleving te staan.
Wat betreft werk en inkomen zouden we graag zien dat er een goede evaluatie komt over het gecontracteerde uitzendbureau, en adequaat handelen naar de uitkomsten daarvan.
Downloads