De afgelopen jaren is de gemeenteraad intensief bezig geweest met voorstellen tot uitbreiding van de horeca- en verblijfsaccommodaties op het strand. Dit heeft geresulteerd in het steeds aanpassen van het bestemmingsplan strandgebied.
Castricum moet aantrekkelijker worden voor toeristen van buiten. Dat zal dan weer gaan uitstralen naar de detailhandel elders in onze gemeente. Is dat wel zo?
Behalve de partijen GroenLInks en de PvdA, stonden ook de Vogelwerkgroep en het Platform Ons Strand uiterst sceptisch tegenover deze uitbreidingsdrift.
Immers, het familiestrand met respect voor de natuurwaarden kwam daarmee steeds verder in het gedrang.
Het bleek vechten tegen de bierkaai. De stap voor stap werkwijze heeft de betrokken burgers murw gemaakt. De commercie heeft zo langzamerhand het strand overgenomen met paviljoens en strandhuisjes. De daardoor veroorzaakte( logische )leegstand op het strandplateau tracht men nu te gecompenseren met winkel-, logies- en hotelplannen in de vorm van forse bebouwing.
En de Castricummers zelf? Een groot deel gaat al lang niet meer naar het eigen strand en zoekt de natuur, rust en ruimte liever elders.
In de raadsvergadering van afgelopen donderdag stond de goedkeuring van dit bestemmingsplan op de agenda. De Pvda en Groenlinks hadden daarbij een ordevoorstel ingediend om , zoals voorgeschreven, eerst eens een goed financieel inzicht te geven aan de gemeenteraad alvorens dit bestemmingsplan goed te keuren. Een eerdere globale verkenning wees immers op een substantieel jaarlijks tekort dat door de Castricumse belastingbetaler dient te worden bijgepast.
Terwijl het toch de belangrijkste taak van de gemeenteraad is om het dagelijks bestuur hierop te controleren veegden de coalitiepartijen VVD, CKenG, CDA en D66 dit voorstel zonder valide argumenten van tafel en gaven het college daarmede een carte blanche.
Zij wilden het dus niet eens weten. Het optreden van onze raad is daarmede verworden tot een rituele dans.
Rob Glass
fractie GroenLinks